چگونه کم حرف نباشیم – خودگویی

چگونه کم حرف نباشیم – خودگویی

یکی از اصلی ترین عوامل کمرویی و کم حرفی افراد در جمع تصورات ذهنی اشتباه است به شکلی که یا فرد برای خودش ارزشی قائل نیست و یا اینکه فکر می کند دیگران برای او ارزشی قائل نیستند بنابراین از فردی که دارای چنین تفکری است نمی شود انتظار داشته باشیم که با اعتماد به نفس و اطمینان خاطر در جمع دیگران حضور داشته باشد. پس فرد کمرو در وهله ی اول باید خودش را دقیقاً مورد بررسی قرار دهد تا بتواند افکار و قضاوت هایی که منشاء چنین ناراحتی هایی است را پیدا کند و درصدد رفع آن برآید.

چگونه کم حرف نباشیم – مهارت های خودگویی

اولین منشاء ناراحتی افراد خودگویی های منفی است. خودگویی همان مکالماتی است که ما در ذهنمان با خودمان داریم مثل:

• در این مهمانی هیچکس نمی خواهد با من حرف بزند

• اگر از من مصاحبه شغلی بگیرند، قبول نمی شوم

• وای.. الآن اگر از من سوال کنند، چه بگویم

• من همیشه گَند می زنم

این خودگویی های منفی روی رفتار ما تاثیر می گذارد، اگر به خودمان ۱۰ مرتبه بگوییم من با اعتماد به نفس هستم؛ قطعاً با اعتماد به نفس عمل می کنیم اما اگر ۱۰ مرتبه به خودمان بگوییم که خسته هستیم، بدن ما باور می کند که خسته هستیم و خستگی بر ما حکمفرما خواهد شد.

پس از شما می خواهم که این خودگویی های منفی را کنار بگذارید چرا که باعث چرخه ای معیوب در ما می شود. وقتی به مصاحبه شغلی دعوت می شویم و با خودگویی های منفی به خودمان می گوییم که قبول نمی شویم و اتفاقاً هم قبول نمی شویم در یک چرخه ای قرار می گیریم که دفعه بعد هم که دعوت می شویم، می گوییم قبول نمی شویم و باز قبول نمی شویم و این چرخه دائماً ادامه پیدا می کند.

چگونه کم حرف نباشیم – خودگویی منفی من نمی توانم!

یکی از بدترین جملات منفی که خیلی هم شایع و رایج است عبارت «من نمی توانم» است.

• من نمی توانم با افراد ارتباط برقرار کنم

• من نمی توانم سر صحبت را با افراد باز کنم

• من نمی توانم موقع صحبت با افراد به چهره شان نگاه کنم

• من نمی توانم سخنرانی کنم

• و…

وقتی که ما به خودمان می گوییم که نمی توانیم، تمام تلاش خودمان را می کنیم که این حرف را به خودمان اثبات کنیم در صورتی که واقعاً دوست نداریم که این اتفاق بیافتد. بهترین کار این است که ادبیات مان را در خودگویی های منفی با خودگویی های مثبت جایگزین کنیم.

• من می توانم با افراد ارتباط برقرار کنم

• من می توانم سر صحبت را با افراد باز کنم

لااقل اگر این خودگویی مثبت را خیلی دور از واقعیت می پنداریم به جملات این چنینی تبدیل کنیم:

• من باید با افراد ارتباط برقرار کنم

• من یاد می گیرم که چطوری سر صحبت را با افراد باز کنم

• من نمی توانم موقع صحبت با افراد به چهره شان نگاه کنم اما اگر بخواهم می توانم

• من می روم و مهارت های سخنرانی را آموزش می بینم

مسلماٌ همه ی ما در جاهایی بالاخره توانسته ایم که بر کم حرفی و کمرویی خود غلبه کنیم. بعضی از افراد در جمع خانواده به راحتی صحبت می کنند اما وقتی به جمع افراد غریبه می پیوندند، دچار کمرویی و کم حرفی می شوند یا بالعکس افرادی هستند که در مناسبات اداری از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند اما در جمع افراد خانواده دچار کم حرفی می شوند.

ما باید با خودمان به آن نقاط مثبت فکر کنیم و بگوییم: خُب من که توانستم در آنجا به خوبی عمل کنم پس در اینجا هم می توانم یا لااقل یاد می گیرم و عمل می کنم و خواهم توانست.

پس از شما می خواهم که اولین گام را که حذف خودگویی های منفی و جایگزینی با خودگویی های مثبت بود، جدی بگیرید.

چگونه کم حرف نباشیم – همه دچار استرس و ترس و کمرویی می شوند

اندکی کمرویی و اضطراب اجتماعی بد که نیست، هیچ! خیلی هم خوب است. اگر از بابت قضاوتی که دیگران درباره ما می کنند، به هیچ عنوان نگران نباشیم، احتمال دارد کار دست خودتان بدهیم. در چنین اوضاع و احوالی، ممکن است:

• هر چه به ذهنمان می آید، بر زبان جاری کنیم؛ یعنی، به آثاری که در دیگران خواهد گذاشت، توجهی نکنیم

• ممکن است دیر سر کار حاضر شویم

• بدون آمادگی درباره مطلبی سخنرانی کنیم و اطلاعات بسیار خصوصی را فاش نماییم

پس داشتن یک مقدار ترس و کمرویی، ما را از پی آمدهای نامطلوب مصون نگه می دارد ولی زمانی مسأله ساز و مشکل آفرین می شود که:

• به کرّات و با شدت بالا بروز پیدا کند، به گونه ای که دچار پریشانی شویم

• اجرای فعالیت های روزمره مان با مشکل مواجه گردد

• نتوانیم از حقوق مان دفاع کنیم

• توانمندی های مان را نتوانیم بروز دهیم

• به اهداف مهمی که در سر داریم نرسیم

این طبیعی است که هر زمان ما بخواهیم کار جدید یا بزرگی را شروع کنیم و یا با افراد سرشناس ملاقات کنیم، دچار ترس شویم. به نظر شما آیا بازیگران معروف که مدت زیادی نقش بازی کرده اند، وقتی شخصیت جدیدی برای ایفای نقش به آنها پیشنهاد می شود، دچار ترس نمی شوند؟ یا ستاره های فوتبال قبل از مسابقات، دچار استرس و ترس نمی شوند؟ ۱۰۰ درصد استرس دارند و هر چقدر که مسابقات حساس تر باشد، استرس آنها نیز افزایش می یابد.

مهاتما گاندی که برای جمع های زیادی صحبت می کرد و زندگی خیلی از افراد را تغییر داد، در اولین سخنرانی خودش بیهوش شد.

در نتیجه ما باید بدانیم که این ترس برای همه وجود دارد و ما باید یاد بگیریم که چطور آن را مدیریت کنیم و به کمترین میزان برسانیم.

در نوشته بعدی به ادامه چگونه کم حرف نباشیم – خودگویی اشتباه در کمرویی و کم حرفی افراد در جمع می پردازیم